Tις εκδόσεις μας

Έλληνες μετανάστες. Η ευαισθησία του Φώντα Λάδη γι’ αυτούς έχει βρει εδώ και χρόνια την έμμετρη, άλλοτε πικρή άλλοτε πικρά χιουμοριστική, απόδειξή της στα περίφημα «Γράμματα από τη Γερμανία», που έγιναν τραγούδια από το Μίκη Θεοδωράκη. Τα τραγούδια αυτά δεν έκλεισαν όμως όπως φαίνεται τους λογαριασμούς του Λάδη με το θέμα, τις εικόνες και το «πρόσωπο» της μετανάστευσης…
Ο Φώντας Λάδης καταθέτει αυτή τη φορά ένα άλμπουμ που με τίτλο «Όπου Γη Ελλάδα», κυκλοφορεί από τις δικές του εκδόσεις «Μνήμες», για να μεταφέρει ακριβώς μνήμες σελίδα σελίδα.
Οι μαρτυρίες αυτήν τη φορά δε χρειάζονται το λόγο. Κάθε φωτογραφία, ένα βλέμμα, μια ολόκληρη ιστορία. Και κάθε σελίδα μερικές φωτογραφίες και άλλα τόσα μικρά αποσπάσματα από επιστολές μεταναστών, διηγήματα, έρευνες, μαρτυρίες, πληροφορίες.
Ελευθεροτυπία , 20/02/1998
Αϊβαλί, Πόλη, Σμύρνη, Γιάλοβα, Τσεσμέ, Ίμβρος και Τένεδος, Προύσα, Εσκί Σεχίρ… Μακεδονία, Θράκη, Μικρασία 1918-1922.
Στη μνήμη όσων έζησαν και πάσχισαν. Στ’ όνομα εκείνων που άφησαν πράγματα «να ζούμε και να θυμόμαστε». Να υπάρχουμε μέσα σ’ αυτά…
Μνημόσυνο τρυφερότητας και ανθρώπινης αλήθειας, μια άλλη όψη της Ιστορίας, αλλά σίγουρα την πιο εξομολογητική πλευρά της ίδιας της ζωής, αποτελεί η δημοσίευση μέρους των επιστολών από το αρχείο των αδελφών Δεσποτοπούλου που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες («Τροχαλία»).
«Χαίρε μέσα από τη μάχη», είναι ο τίτλος και το νεύμα μαζί που απευθύνει ο δημοσιογράφος Φώντας Λάδης, σ’ αυτή την έρευνα-παρουσίαση, που πραγματικά δοκιμάζει τη αντοχή της ψυχής, στην ομορφιά και τις απλοϊκές αλήθειες, που απλόχερα αποκαλύπτει.
Μυστικά πολύτιμα, κρυμμένα πάνω στο μισό αιώνα σε μια παλιά βαλίτσα, κάτω από ένα μοναχικό κρεβάτι, έρχονται στο φως της δημοσιότητας από έναν προσεκτικό μελετητή που ξεχωρίζει, επιλέγει, αξιολογεί και αποφασίζει πως δυο χιλιάδες γράμματα, από δυο γυναίκες, σε διακόσιους Έλληνες στρατιώτες, πολεμιστές στη Μικρασία, είναι αυτόματα ένας πολύτιμος θησαυρός Ιστορίας, κοινωνικής έρευνας, ανθρώπινης συμπεριφοράς, μα πιο πολύ ένας θησαυρός μνήμης. Το ιδανικό μνημόσυνο για όσα έζησε, έθρεψε κι ανάστησε εκείνα τα χρόνια η ψυχή του Έθνους.
Τα Νέα , 22/12/1993
«Η ΣΠΑΡΤΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΑΙΩΝΕΣ. 1834-2002». Για το αρχαίο παρελθόν της Σπάρτης έχουν γραφτεί πολλά. Για τη νεότερη Σπάρτη από το 1834 κι έπειτα ανέλαβαν ο Δήμος της πόλης και ο Φώντας Λάδης (γενική επιμέλεια) να μιλήσουν, με υλικά καρτ ποστάλ, σπάνιες φωτογραφίες, ντοκουμέντα από αρχεία, προφορικές και γραπτές μαρτυρίες, πορτρέτα γνωστών Σπαρτιατών, αναφορές σε λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά έργα κ.ά. Το λεύκωμα μοιάζει με «εικονογραφημένη αφήγηση» που κάνει ευχάριστη τη γνωριμία του αναγνώστη με την πόλη.
Έθνος , 13/12/2003
Από το «ντριν ντριν» των μαύρων συσκευών από βακελίτη ως το συριστικό «μπιιιπ» των πλαστικών κινητών, το τηλεφώνημα έχει πάντοτε πολλαπλούς κοινωνικούς ρόλους. Σε μισό αιώνα οι αποστάσεις που έχουν διανυθεί στην Ελλάδα στον τομέα της τηλεφωνικής επικοινωνίας είναι τεράστιες, ίσως μεγαλύτερες και από τις χιλιομετρικές αποστάσεις που καλύπτουν τα τηλεφωνήματα. Ο ΟΤΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων λειτουργίας, εξέδωσε ένα λεύκωμα με τα πάντα για το τηλέφωνο: φωτογραφίες, επιστολικά δελτάρια, εικόνες από τηλεκάρτες, γελοιογραφίες και αποσπάσματα από κείμενα (θεατρικά, ποιητικά και πεζά) που αναφέρονται στη χρήση του τηλεφώνου και του τηλεγραφήματος στην καθημερινή ζωή του Έλληνα. Ο τόμος έχει τίτλο Από τις φρυκτωρίες στις δορυφορικές επικοινωνίες – ΟΤΕ, μισός αιώνας Ιστορία και κυκλοφόρησε με τη συνεργασία της Εταιρείας Αρχείου και Μελετών «Μνήμες».
 
Το Βήμα , 16/01/2000
Μια φωνή που προβάλλει στο παρόν ένα όραμα της Αθήνας που ξεκινάει από το παρελθόν. Πρόκειται για ένα καλαίσθητο, μικρό τόμο με τα ποιήματα του φώντα Λάδη «Διαδρομές», που όπως είναι γνωστό μελοποιήθηκαν από τον Χρήστο Νικολόπουλο και παρουσιάστηκαν ήδη σε συναυλίες στη Λυρική Σκηνή αλλά και σε ανοιχτούς χώρους, όπως η Ομόνοια και το Θησείο.
Στις «Διαδρομές» γίνεται άμεση αναφορά σε γνωστές γειτονιές και τοποθεσίες του ιστορικού τριγώνου της πρωτεύουσας.
Στο βιβλίο οι στίχοι συνυπάρχουν και διαλέγονται με φωτογραφίες γνωστών σημαντικών δημιουργών, της Άννας Βιχ, του Δ. Παπαδήμου και άλλων.
Πρόκειται για μια κοινή έκδοση της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Μνήμες» και του ελληνικού τμήματος του Icomos.
Αδέσμευτος Τύπος 21/10/2002